Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009


Χάδια, φιλιά,
μυαλού τσαλακωμένο στρώμα,
γαργαλά,
γυμνές χαράς πατούσες,
κραυγάζουσες
ζεστό ν' αγγίξουν σώμα.
Κρύο, βοριάς,
παλιοί σταματημένοι δείκτες
οδηγούν
τυφλο παιχνίδι σκιών,
κινούμενων
μορφή ν' αρπάξουν.


Κι η λύση που γυρεύεις,
ψάχνει το δρόμο της να βρει,
να λησμονήσει.

2 σχόλια:

  1. Νοσταλγία ξέγνοιαστης λαγνείας.
    Λείπει η ζεστασιά της ένωσης
    Χειμώνας στα αισθήματα
    από τις αμφιβολίες
    Παγιδεύεται στην λησμονιά
    Και μακραίνει το δρόμο για την `Αρκαδία`

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε 6 γραμμές είπες ακριβώς αυτά που είπα εγώ σε 15.
    Στο τέλος ίσως έγραφα: "Και μικραίνει το δρόμο για την Ακαρδία"
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή