Χάδια, φιλιά,
μυαλού τσαλακωμένο στρώμα,
γαργαλά,
γυμνές χαράς πατούσες,
κραυγάζουσες
ζεστό ν' αγγίξουν σώμα.
Κρύο, βοριάς,
παλιοί σταματημένοι δείκτες
οδηγούν
τυφλο παιχνίδι σκιών,
κινούμενων
μορφή ν' αρπάξουν.
Κι η λύση που γυρεύεις,
ψάχνει το δρόμο της να βρει,
να λησμονήσει.
Νοσταλγία ξέγνοιαστης λαγνείας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛείπει η ζεστασιά της ένωσης
Χειμώνας στα αισθήματα
από τις αμφιβολίες
Παγιδεύεται στην λησμονιά
Και μακραίνει το δρόμο για την `Αρκαδία`
Σε 6 γραμμές είπες ακριβώς αυτά που είπα εγώ σε 15.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο τέλος ίσως έγραφα: "Και μικραίνει το δρόμο για την Ακαρδία"
:)