Α μου φαίνεται εσύ αντιγράφεις και θα σε καρφώσω στο δάσκαλο! :Ρ Με βάζεις όμως στον πειρασμό να σε ρωτήσω πώς ορίζεις το αποδεκτό και το σκοπούμενο. Αν πχ είναι αποδεκτό το να σπουδάζεις κι εγώ δεν το κάνω, είμαι λάθος;
Μια κυρία κυκλοφορεί στο κέντρο μιας πόλεως φορώντας μόνο τα εσώρουχα της για να προκαλέσει. Υπάρχει η πράξη, υπάρχουν οι αποδέκτες , υπάρχει ο σκοπός Είναι απαραίτητος και ο τόπος (ποια πόλη) και ο χρόνος. -Αν είναι στην Νέα Υόρκη την 1/7/09 δεν υπάρχει λάθος -Αν είναι στην Νέα Υόρκη την 1/7/59 υπάρχει λάθος -Αν είναι στην Καμπούλ είναι το τελευταίο λάθος ανεξάρτητα χρόνου.
Άρα ουσιστικά, αυτό που λες είναι ότι οι άλλοι μας καθορίζουν το σωστό και το λάθος. Το παράδειγμα με την παραπάνω κυρία, αυτό λέει.Αν οι αποδέκτες το θεωρούν λάθος, είναι λάθος. Η κυρία όμως που την 1/7/59, είχε σώας τας φρένας και συνειδητά αποφάσισε να κάνει κάτι τέτοιο, ίσως επειδή αποσκοπούσε σε κάτι, είναι λάθος; Θυμήθηκα μια ιστορία που άκουσα για τη Μαντόνα, που στο ξεκίνημά της και προκειμένου να γίνει γνωστή, βγήκε στο δρόμο γυμνή, φορώντας μόνο γάντια (νομίζω) και έκανε ωτοστόπ. Βέβαια, μιλάμε για το '80, όχι για το '60. Ωφελήθηκε; Ναι. Προκάλεσε; Ναι. Έγινε γνωστή; Ναι. Ο σκοπός επιτεύχθη. Γιατί είναι λάθος; (βλ. Τσιτσιολίνα)
Βέβαια το παράδειγμά σου και τα δικά μου, παραπέμπουν στο λάθος, από άποψη χρηστών ηθών. Γενικότερα όμως, τι είναι λάθος και ποιος ορίζει του καθενός τα λάθη;
Δεν υπάρχει αντικειμενικός προσδιορισμός του σωστού και του λάθους μιας άποψης, μιας επιλογής, μιας ενέργειας. Το παράδειγμα της κυρίας μπορεί να αντικατασταθεί με την θανατική ποινή. Στον 21 αιώνα σε άλλες χώρες είναι αποδεκτός τρόπος κολασμού, σε άλλες μόνο κατ εξαίρεση και σε άλλες απαράδεκτος. Σε προσωπικό επίπεδο το λάθος προσδιορίζεται από τα θέλω, από το τις αξίες, από τον χαρακτήρα, από το περιβάλλον , από την μόδα, από τις ανασφάλειες, από την ηλικία , από……..
Μια προσωπικότητα λοιπόν για να έχει απαντήσεις εκ του ασφαλούς εντάσσεται σε μια οργανωμένη ομάδα θρησκευτική, πολιτική, αθλητική, κοινωνική, κ.λ.π όπου είναι κωδικοποιημένη η συμπεριφορά της `ορθής πράξης ` Αν το πολιτικοοικονομικό σύστημα είναι καλά οργανωμένο ( που δεν είναι) μας εφοδιάζει με τους κανόνες που προσδιορίζουν το ορθό και το λάθος και τους κολασμούς για τους παραβάτες . Υπάρχει ακόμα κι η ομάδα που ερευνά την ασάφεια των υπαρχόντων ορίων και τα νέα όρια του σωστού και του λάθους, με το ρίσκο της αποπομπής από το κυρίαρχο σύστημα και την περιθωριοποίηση τους από τον κοινωνικό περίγυρο.
Αδικείς με το συμπέρασμα σου πολλούς annana μου, Ακτιβιστές, αντιεξουσιαστές, πιονέρους, πρωτοπόρους της τέχνης, της επιστήμης, της τεχνολογίας, τα διάφορα κινήματα. Πολλοί Άνθρωποι βάζουν, μόνοι τους αυτοί, τα νέα όρια του σωστού και του λάθους. Πεδίον δόξης λαμπρό.
ναι αλλά μέχρι να περάσει το δικό τους, τους θεωρούν λάθος. Μπορεί μετά από αγώνες να αλλάξουν τους ορισμούς. Αλλά αυτό θέλει χρόνο, κόπο, υπομονή και περιθωριοποίηση, όπως είπες παραπάνω.
Τώρα που λούστηκα κατάλαβα ότι λάθος είναι που εμπιστεύομαι τα μαλλιά μου ακόμα σ' αυτόν τον κομμωτή. Από βδομάδα πάω για καρέ. Γαμώτο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς αντίθετο του σωστού!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα. :)
Μ' αρέσει που έχω ξεφτέρια αναγνώστες! Καλώς τον! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράξεις που έχουν αποτελέσματα έξω από τα όρια του αποδεκτού και του σκοπούμενου σε συγκεκριμένο χωροχρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ μου φαίνεται εσύ αντιγράφεις και θα σε καρφώσω στο δάσκαλο! :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε βάζεις όμως στον πειρασμό να σε ρωτήσω πώς ορίζεις το αποδεκτό και το σκοπούμενο.
Αν πχ είναι αποδεκτό το να σπουδάζεις κι εγώ δεν το κάνω, είμαι λάθος;
Μια κυρία κυκλοφορεί στο κέντρο μιας πόλεως φορώντας μόνο τα εσώρουχα της για να προκαλέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει η πράξη, υπάρχουν οι αποδέκτες , υπάρχει ο σκοπός
Είναι απαραίτητος και ο τόπος (ποια πόλη) και ο χρόνος.
-Αν είναι στην Νέα Υόρκη την 1/7/09 δεν υπάρχει λάθος
-Αν είναι στην Νέα Υόρκη την 1/7/59 υπάρχει λάθος
-Αν είναι στην Καμπούλ είναι το τελευταίο λάθος ανεξάρτητα χρόνου.
Πωπωωωωωωω....Μπήκαμε κιόλας στον Ιούλιο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟ ΜΑΣ ΜΗΝΑ!!!
Άρα ουσιστικά, αυτό που λες είναι ότι οι άλλοι μας καθορίζουν το σωστό και το λάθος. Το παράδειγμα με την παραπάνω κυρία, αυτό λέει.Αν οι αποδέκτες το θεωρούν λάθος, είναι λάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κυρία όμως που την 1/7/59, είχε σώας τας φρένας και συνειδητά αποφάσισε να κάνει κάτι τέτοιο, ίσως επειδή αποσκοπούσε σε κάτι, είναι λάθος;
Θυμήθηκα μια ιστορία που άκουσα για τη Μαντόνα, που στο ξεκίνημά της και προκειμένου να γίνει γνωστή, βγήκε στο δρόμο γυμνή, φορώντας μόνο γάντια (νομίζω) και έκανε ωτοστόπ.
Βέβαια, μιλάμε για το '80, όχι για το '60. Ωφελήθηκε; Ναι. Προκάλεσε; Ναι. Έγινε γνωστή; Ναι. Ο σκοπός επιτεύχθη. Γιατί είναι λάθος;
(βλ. Τσιτσιολίνα)
Βέβαια το παράδειγμά σου και τα δικά μου, παραπέμπουν στο λάθος, από άποψη χρηστών ηθών. Γενικότερα όμως, τι είναι λάθος και ποιος ορίζει του καθενός τα λάθη;
Δεν υπάρχει αντικειμενικός προσδιορισμός του σωστού και του λάθους μιας άποψης, μιας επιλογής, μιας ενέργειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παράδειγμα της κυρίας μπορεί να αντικατασταθεί με την θανατική ποινή.
Στον 21 αιώνα σε άλλες χώρες είναι αποδεκτός τρόπος κολασμού, σε άλλες μόνο κατ εξαίρεση και σε άλλες απαράδεκτος.
Σε προσωπικό επίπεδο το λάθος προσδιορίζεται από τα θέλω, από το τις αξίες, από τον χαρακτήρα, από το περιβάλλον , από την μόδα, από τις ανασφάλειες, από την ηλικία , από……..
...το αποτέλεσμα ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια προσωπικότητα λοιπόν για να έχει απαντήσεις εκ του ασφαλούς εντάσσεται σε μια οργανωμένη ομάδα θρησκευτική, πολιτική, αθλητική, κοινωνική, κ.λ.π όπου είναι κωδικοποιημένη η συμπεριφορά της `ορθής πράξης `
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το πολιτικοοικονομικό σύστημα είναι καλά οργανωμένο ( που δεν είναι) μας εφοδιάζει με τους κανόνες που προσδιορίζουν το ορθό και το λάθος και τους κολασμούς για τους παραβάτες .
Υπάρχει ακόμα κι η ομάδα που ερευνά την ασάφεια των υπαρχόντων ορίων και τα νέα όρια του σωστού και του λάθους, με το ρίσκο της αποπομπής από το κυρίαρχο σύστημα και την περιθωριοποίηση τους από τον κοινωνικό περίγυρο.
Άρα οι άλλοι αποφασίζουν για μας τι είναι λάθος και τι όχι κι εμείς απλά το αποδεχόμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάλια...
Αδικείς με το συμπέρασμα σου πολλούς annana μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκτιβιστές, αντιεξουσιαστές, πιονέρους, πρωτοπόρους της τέχνης, της επιστήμης, της τεχνολογίας, τα διάφορα κινήματα.
Πολλοί Άνθρωποι βάζουν, μόνοι τους αυτοί, τα νέα όρια του σωστού και του λάθους.
Πεδίον δόξης λαμπρό.
ναι αλλά μέχρι να περάσει το δικό τους, τους θεωρούν λάθος. Μπορεί μετά από αγώνες να αλλάξουν τους ορισμούς. Αλλά αυτό θέλει χρόνο, κόπο, υπομονή και περιθωριοποίηση, όπως είπες παραπάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφή