Κυριακή 21 Ιουνίου 2009


Στο βράχο πάνω στάθηκα και κάτω το κρεβάτι,

εκεί που η πτώση ανταμοιβή στης θάλασσας τη χάρη.

Λευκά σεντόνια κύματα ατέλειωτα στο μάτι

ύπνο καλούν να σκεπαστώ, να σβήσουνε οι φάροι.

Γονάτισα και κύλισε στο πόδι μου το αίμα

και έτρεξε να ενωθεί με μαργαρίτας ρίζα.

Τα μάτια της μου σήκωσε και το υγρό της βλέμμα.

“Μη μου μαδήσεις πέταλα κι η απάντηση είναι γκρίζα”.

Της μάζεψα τα δάκρυα, αίμα μου και ελπίδα,

τα φύτεψα στο βράχο μου, φωτιά να γεννηθεί,

ανέσπερη, αλώβητη, της μέρας ηλιαχτίδα

και ύστερα αναπαύθηκα στον ύπνο τον βαθύ.


21.6.2009

N.M.Σ.

4 σχόλια:

  1. Όταν η φόρμα υπακούει στον δημιουργό, χωρίς εκπτώσεις (?) στο περιεχόμενο, αποτελεί πιστοποίηση της δεξιοτεχνίας του.
    Ο ρυθμός ανεβάζει τις προσδοκίες
    Η μουσικότητα δεν αφήνει αμφιβολίες

    Το μήνυμα με πολλά επίπεδα ανάγνωσης!

    Έχεις και το όνομα και τη χάρη του ….δημιουργού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :))
    Αλήθεια το πιστεύεις; Έχω αρχίσει να αμφιβάλλω για τις ποιητικές μου δυνατότητες. Δεν μπορώ να γράψω καλά σε ελεύθερο στίχο και στο μέτρο που τα καταφέρνω, λένε ότι περιορίζομαι και φαίνομαι παλιομοδίτικη.
    Με το ερωτηματικό στις εκπτώσεις τι εννοείς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η μόδα αλλάζει, παλαιότερα ότι δεν ήταν έμμετρο δύσκολα γινόταν αποδεκτό.
    Δεν είναι αδυναμία αυτή σου η ικανότητα (ανάγκη).
    Η ομοιοκαταληξία είναι δέσμευση που αν δεν σε διευκολύνει σε οδηγεί σε εκπτώσεις, όταν η ανάγκη της κατάλληλης λέξης ακυρώνει την `σωστή`

    Αυτό που έχει περιεχόμενο και καμιά φορά ποιότητα είναι αποτέλεσμα της αυθόρμητης έκφρασης, με μέτρο ή χωρίς μέτρο.

    Κάποια στιγμή, όταν χρειαστεί μην θυσιάσεις την σωστή λέξη για την ποιο κοντινή κατάλληλη.

    Από την άλλη η `μοντέρνα` γραφή γεμίζει με αρλούμπες αυτών που θέλουν να πουν αλλά δεν ξέρουν τι να πουν και πώς να το πουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό με τη θυσία των λέξεων είναι ένα θέμα.
    Όταν όλο το ποίημα είναι γραμμένο με μέτρο και ρίμα, το να βάλω τη λέξη που πρώτη μου έρχεται, χαλάει τη μουσικότητα και μετά από προσπάθειες, βγαίνει το ίδιο αποτέλεσμα, με άλλες λέξεις, ίσως όμως όχι τόσο δυνατές.
    Γι' αυτό τελευταία είχα καταφυγει στον 15σύλλαβο. Έχει μέτρο μεν αλλά δεν απαιτεί ομοιοκαταληξία, οπότε είναι πιο εύκολο για μένα να εκφραστώ μ' αυτόν τον τρόπο.
    Στο παρόν, απλά χρησιμοποίησα και ομοιοκαταληξία γιατί είχα καιρό να το κάνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή