Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009



Λιώνουν τα σπίτια απ' τη ζέστη

και κολλάνε

σε μακριών δαχτύλων άκρες.

Δέντρα ριζώνουν τις ψυχές,

στοιχειώνοντας το πέρασμα στον Άδη.

(Mοιάζει μ' ευχή, σ' ανείπωτη ιστορία,

παραμυθιού καταραμένου).

Αδημονείς να γνωριστείς;

Επίγειες οι πύλες

κι οι δρόμοι ανοιχτοί.


17.7.2009

Ν.Μ.Σ.

5 σχόλια:

  1. Η γνώση από μόνη της δεν είναι απειλή ούτε για αυτόν που την `περπατάει` ούτε για τους παρατηρητές.
    Οι κίνδυνοι αρχίζουν όταν αρχίζει και η διαχείριση αυτής της γνώσης.
    Αν από την αρχή δεν ξέρει τι θα περάσει και προς τα πού θα πάει, φρόνιμο είναι να ανοίξει αυτή την πύλη σε ποιο `δροσερές` μέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...και τα σκυλιά δεμένα.

    Η γνώση πονάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δεν είμαι και τόσο σίγουρη...Εσείς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή