Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Επειδή μου τη δίνουν οι γάμοι


Μισή ώρα περίμενα το λεωφορείο σήμερα. Την έχω καταβρεί με τα ταξί, αλλά δε συμφέρει καθημερινά. Στεκόμουν πάνω στα κόκκινα καρό, ψηλοτάκουνα μποτάκια μου (αυτά που ο δάσκαλος λέει πουτανέ, όπως κι οποιοδήποτε κόκκινο αξεσουάρ μου, κάνοντάς με να κοκκινίζω περισσότερο απ' αυτά) και σκεφτόμουν πόσες ώρες έχω σπαταλήσει τα τελευταία 10 χρόνια μου στη βρωμούπολη, περιμένοντας σε κείνη τη γαμημένη στάση. Άλλες εποχές τότε. Φοιτήτρια με τα αθλητικά και τις μπαλαρίνες. Τώρα ανάμεσα σε δικηγόρους, πρέπει να ντύνομαι κι εγώ δικηγόρος (με λίγη τσαχπινιά πάντα) κι ας έχει αυτό αντίκτυπο στα ποδαράκια μου. 
Στεκόμουν απέναντι απ' το Πνευματικό Κέντρο και τράβηξε την προσοχή μου ένα νιόπαντρο ζευγάρι. Δεν ήξερα ότι γίνονται γάμοι εκεί. Ο πρώτος που είδα ήταν την Άνοιξη. Τους έβλεπα να βγάζουν φωτογραφίες με φόντο την Ακαδημίας και μου σηκωνόταν η τρίχα κάγκελο. Θα τις κορνιζάρουν κιόλας;
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι κάνουν πολιτικούς γάμους. Μου φαίνονται άχαροι. Όπως κι οι θρησκευτικοί δηλαδή. Άντε πες στο θρησκευτικό βάζεις κι ένα νυφικό. Αλλά τι να το κάνεις κι αυτό; Τα είδαμε και τα νυφικά απ' το Λίβανο και τα τραπέζια στο Πολιτεία τέννις κλάμπ. Τώρα ζητούν νομικές συμβουλές. Τζάμπα.
Εντάξει θα μου πεις, νομικά, ένας γάμος σε εξασφαλίζει (π.χ. κληρονομικά κτλ). Ναι. Και; Απ' τη στιγμή που θεσπίστηκε το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, τι τους θες τους γάμους; Τα ίδια δικαιώματα αποκτάς, αλλά μειωμένα. Κι η μάνα μου ονειρεύεται ακόμα! Φτιάχνει το σπίτι λέει για τις γιορτές και βρήκε τα μέλια που δώσανε στους καλεσμένους της αδερφής μου κι αναρωτιόταν τι πρωτότυπο θα κάνει στο δικό μου γάμο. Μωρ' τι μας λες; 
Το 'χω δηλώσει πολλές φορές. Αν παντρευτώ, ανοιχτό γάμο δεν κάνω. Εγώ μ' ένα λευκο φόρεμα, ο γαμπρός, ο κουμπάρος κι ο παππάς, σ' ένα εκκλησάκι δίπλα στη θάλασσα. Ούτε τραπέζια, ούτε νυφικά, ούτε συγγενείς έκτου βαθμού εκ πλαγίου, που δεν τους ξέρω καν. Δε μου πάει. Εξάλλου, δεν είχα φανταστεί ποτέ τον εαυτό μου με νυφικό.

Συμπέρασμα:
Άλλη φορά ταξί.

10 σχόλια:

  1. Ο έρωτας σκοτώνει το γάμο λέω εγώ..
    Να το θυμάστε όταν θα έλθει το δικό σας νυφικό μπροστά σας.

    :-)

    Ταξί ταξί, την άλλη φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για να το λέτε, κάτι παραπάνω θα ξέρετε :)
    Αϋπνείτε κι εσείς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μήπως εννοούσατε ότι ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. όχι όχι..καλά το είπε ο Master. Πολύ καλά!

    Μαστερ μου εσεις!


    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χμ χμ!
    συγνώμη δηλαδή που επεμβαίνω παρότι απρόσκλητος εις τον οντά σας, μα η αγόρευσίς σας δεν με έπεισε.
    είμαι βέβαιος πως επιθυμείτε γάμο παραδοσιακό, θρησκευτικό, με παπά και με κουμπάρο και με όλα τα γνωστά καλούδια
    μόνο που ντρέπεστε αφενός να φορέσετε το νυφικό αφετέρου να ομολογήσετε πως είστε παραδοσιακιά
    αυτό είναι


    και σας το λέγω εγώ, που ο δικηγόρος μου με συμβούλευσε αρμοδίως, να έρθω μετά της συμβίας μου εις γάμου κοινωνίαν προκειμένου να την χωρίσω κατά το δυνατόν ανώδυνα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλώς σας βρήκα!

    Φτύνω τον κόρφο μου και σταυροκοπιέμαι μ' αυτά που διαβάζω! Εγώ ντρέπομαι να φορέσω νυφικό; Γιατί; Ισχύει η ίδια ρήση με τα μεταξωτά βρακιά; Γιατί επιδέξιο, τον έχω. :Ρ
    Παραδοσιακιά είμαι. Σε άλλους τομείς όμως.
    Όσο για τους δικηγόρους, μη τους ακούτε. Είναι άτιμη φάρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ό, τι πείτε και καλώς ήρθατε στο δικό μου τόπο ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν και συμφωνώ μαζί σου γενικότερα, έρχονται στιγμές που μ' αρέσει η σκέψη ενός θρησκευτικού γάμου με πολύ κόσμο και γλέντια μέχρι το πρωί..
    Βέβαια, πρέπει να είσαι και σίγουρος/η για την επιλογή σου, για ν' αξίζει και τον κόπο όλη αυτή η προετοιμασία που χρειάζεται.. Όσο σίγουρος μπορεί να 'ναι κανείς..

    Γιατί μετά από χρόνια πιστεύω θα είναι ωραίο να θυμάσαι ένα τέτοιο γεγονός... (Μαζί με τον/την αγαπημένο/η σου).
    Κατά τα άλλα, όσο βαστάει η τσέπη σου, ταξί και δεν το συζητάω! :P
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βασικά μετά από χρόνια, ωραίο θα είναι να είσαι ακόμα με τον αγαπημένο σου! Τώρα, το αν θα παντρευτείς και το πώς θα το κάνεις, περί ορέξεως σπανακόπιτα (που την προτιμώ) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή