Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Επειδή είμαι περίεργη


Όταν γνωρίζω κόσμο, απολαμβάνω ιδιαίτερα την ώρα των προσωπικών εξομολογήσεων. 
Γνωρίζεις κάποιον τη δεδομένη χρονική στιγμή, που η ζωή του βρίσκεται στο δεδομένο σημείο. Αν τον γνώριζες άλλη εποχή, μπορεί να μη χωρούσε εκείνος στη δική σου ζωή κι εσύ στη δική του. 
Αναρωτιόμουν αν ο λόγος που θέλω να μάθω την ιστορία του ανθρώπου που έχω απέναντί μου, είναι η περιέργεια ή το ενδιάφερον. Το να ενδιαφέρεσαι για έναν - κατά μεγάλο βαθμό - άγνωστό σου, δε νομίζω ότι είναι ειλικρινές να το πεις. 
Σκεφτόμουν δε, ότι το να γνωρίζεις έναν άνθρωπο, είναι σα να βλέπεις ένα σήριαλ. Γιατί το κάνεις; Διασκέδαση ή περιέργεια; Γιατί κι εκεί, είτε κωμωδία είναι είτε δράμα, παρακολουθείς τη ζωή ενός άλλου (του ήρωα) και θες να μάθεις την ιστορία του.
Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα, ότι είμαι ένα πολύ περίεργο φρούτο και το αυτό πιστεύω και δι' υμάς. Αλλιώς γιατί παρακολουθούμε ο ένας το blog του άλλου;

8 σχόλια:

  1. Επίσης εμένα μου αρέσει και να κρυφακούω από διπλανά τραπέζια, να κοιτάζω κλεφτά από μισάνοιχτα παράθυρα και να διαβάζω τους τίτλους των βιβλίων που κρατάνε οι άνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εγώ κρυφακούω τα διπλανά τραπέζια ;)
    Ντροπή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για μένα το μεγαλύτερο κίνητρο είναι η επικοινωνία με όποιο τρόπο και σε όποιο βαθμό. Δεν θα έμπαινα ποτέ σε διαδικασία να γνωρίσω κάποιον με σκοπό να διασκεδάσω με τη ζωή του σαν να βλέπω σήριαλ ίσως γιαυτό και για αρκετά χρόνια δεν έβλεπα σήριαλ και γενικά τηλεόραση. Από την άλλη όλες αυτές οι ατομικές συνεδρίες που παρακολουθώ τον τελευταίο καιρό στην πρακτική, όλα τα δύσκολα και τα εύκολα των ανθρώπων, αυτά που φοβούνται, εκείνα που θέλουν αλλά δεν μπορούν και πολλά ακόμα.....Καταλαβαίνεις ότι δεν μπορώ να το δω έτσι σαν διασκέδαση ή σαν περιέργεια αλλά σαν επικοινωνία και το ενδιαφέρον έρχεται μετά σε αυτό συμφωνώ.
    Αχ περίεργο φρουτάκι και στο δικό σου μπλογκ και σε άλλα μπαίνω για να μοιράζομαι τις αλήθειες σας εκείνες που αν τις λέγατε στον πραγματικό κόσμο ίσως και να νιώθατε γυμνοί και γω μαζί σας...
    Καλά μπορώ να γράφω μέχρι αύριο γιαυτό σταματάω εδώ...
    Την καλησπέρα μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. επικοινωνία είναι και το να μιλάς με τον άλλον περί ανέμων και υδάτων. Όταν φτάσει όμως η ώρα να μιλήσει ο άλλος για το παρελθόν του, το περιβάλλον του, τη ζωή του ως έχει εκείνη τη στιγμή, ανοίγω μάτια και αυτιά διάπλατα. Πιο ουσιαστική επικοινωνία; Μάλλον περιέργεια στην περίπτωσή μου.
    Εγώ πάντως στη ζωή είμαι ανοιχτό βιβλίο. Τσίτσιδη σα να λέμε :)
    Σπέρες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "γιατί παρακολουθούμε ο ένας το blog του άλλου;"
    Γιατι μας αρεσει να διαβαζουμε αλλες αποψεις πανω στα πραγματα που εμεις σκεφτομαστε, γιατι πολλες φορες καποιοι αλλοι μας θυμιζουν το τι εμεις ξεχασαμε.

    "Αναρωτιόμουν αν ... να το πεις."
    παλι καταφερες να με βαλεις σε σκεψεις, ποτε δεν ειχα αναρωτηθει το γιατι. (αν και ο ενας απ τους δυο λογους ειναι οτι ειμαι καλυτερος στο να ακουω παρα να μιλαω [πως λεμε καλυτερα να μασας παρα να μιλας] και το αλλο ειναι οτι μου αρεσει να το "παιζω" Therapist xD για πολλους λογους)

    Απο τεταρτη θα ξαναεπιστρεψω για να το σκεφτω και να σ απαντησω (αν και τωρα σκεφτομαι οτι σαν σχολιο θα ειναι μεγαλο οποτε μπορει και να μου εδωσες ιδεα για αναρτηση :)
    Liani

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μ' άρεσε αυτό που είπες, ότι οι άλλοι μας θυμίζουν αυτά που εμείς ξεχάσαμε. Έχεις δίκιο.
    Αναμένω την ανάρτηση :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή