Επειδή είμαι περίεργη

Όταν γνωρίζω κόσμο, απολαμβάνω ιδιαίτερα την ώρα των προσωπικών εξομολογήσεων. 

Γνωρίζεις κάποιον τη δεδομένη χρονική στιγμή, που η ζωή του βρίσκεται στο δεδομένο σημείο. Αν τον γνώριζες άλλη εποχή, μπορεί να μη χωρούσε εκείνος στη δική σου ζωή κι εσύ στη δική του. 

Αναρωτιόμουν αν ο λόγος που θέλω να μάθω την ιστορία του ανθρώπου που έχω απέναντί μου, είναι η περιέργεια ή το ενδιάφερον. Το να ενδιαφέρεσαι για έναν - κατά μεγάλο βαθμό - άγνωστό σου, δε νομίζω ότι είναι ειλικρινές να το πεις. 

Σκεφτόμουν δε, ότι το να γνωρίζεις έναν άνθρωπο, είναι σα να βλέπεις ένα σήριαλ. Γιατί το κάνεις; Διασκέδαση ή περιέργεια; Γιατί κι εκεί, είτε κωμωδία είναι είτε δράμα, παρακολουθείς τη ζωή ενός άλλου (του ήρωα) και θες να μάθεις την ιστορία του.

Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα, ότι είμαι ένα πολύ περίεργο φρούτο και το αυτό πιστεύω και δι' υμάς. Αλλιώς γιατί παρακολουθούμε ο ένας το blog του άλλου;