'Cos everybody is looking for something

Επειδή δίνω αύριο

και μεθαύριο και τη Δευτέρα, όταν πέφτει το μάτι σας από το μπλογκ σας, στο λινκ του annanotopou, (προσ)ευχηθείτε να πάνε όλα καλά. Τελευταία ενημέρωση: Δίνουμε 49 για μια θέση, έχω πολύ ισχυρές αντιπάλους και συνειδητοποιώ ότι τελικά οι εξετάσεις αυτές είναι καθαρός τζόγος. Χρειάζεσαι την τυχη φουλ με το μέρος σου. Κι αν μου κάτσει; ;)

Όσο για τις επόμενες εξετάσεις, αναβάλλονται πάλι επ' αόριστον. Δυστυχώς, γιατι σ' εκείνες δίνουν 20 θέσεις κι όχι μια. Ελπίζω κάποτε να κάνει και για μας καλοκαίρι...

Σας φιλώ σταυρωτά και σας αγαπώ πολύ - πολύ!

Επειδή με έκλεψαν

Δε μου έφτανε η ζαλάδα του άγχους, η πίεση σκαρφάλωσε στο 40 απόψε. Μου έκλεψαν το κινητό. Ήμουν τόσο χαζή σήμερα, που με λίγη μόνο προσπάθεια, θα μπορούσαν να με κλέψουν κι εμένα την ίδια. 

Δεν είναι η συσκευή που κλαίω. Αλλά να...αισθάνομαι λες και παραβίασαν τον κόσμο μου. Και δεν το επιτρέπω χωρίς την άδειά μου. Πρώτη φορά χάνω κινητό. Και μαζί μ' αυτό και το παρελθόν μου.

Μια δεκαετία τηλέφωνα και μηνύματα. Γεμάτο. 225 χωρούσε κι ήταν φουλ. Έσβηνα ένα, για να λάβω καινούριο. Όνειρα, σκέψεις, ποιήματα, έρωτες, αγάπες, χωρισμοί, ηχογραφήσεις τραγουδιών των φοιτητικών χρόνων, χαμένα όλα. Όλα μεταφερμένα από συσκευή σε συσκευή, χωρίς μπακάπ. Όλα χαμένα :((((

Και καλά οι φίλοι απ' το fb ή τα τηλέφωνα κοινών γνωστών. Υπήρχαν κι άλλα που δεν θα τα βρω πουθενά. Σκατά, σκατά, σκατά.

Τελευταία με είχε πιάσει μια κρίση αισιοδοξίας (μπορεί ως αντιστάθμισμα του άγχους), που με έκανε να διαλαλώ ότι η μόνη κρίση που με άγγιξε φέτος, είναι αυτή της αισιοδοξίας και κατά τα άλλα όλα καλά. Εξυπνακίστικες μαλακίες κι ο ωροσκόπος στο λέοντα. Προσπαθώντας να βάλω σε εφαρμογή την αισιοδοξία μου, να ηρεμήσω και να σκεφτώ ψύχραιμα, προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου, ότι ίσως αυτό έπρεπε να γίνει για να διαγράψω το παρελθόν και να κάνω μια νέα αρχή, με τη νέα ιδιότητα που θα αποκτήσω με την επιτυχία μου στις εξετάσεις. Και ξέρεις τον ανταγωνισμό ε; 55 άτομα για 1 θέση και 200 περίπου για 20. Σ'  άρεσε; Εμένα να δεις.

Αλλά η γαμημένη διαίσθηση μου το 'λεγε από την ώρα που καθίσαμε. Μυριζόμουν εντονότατα τον κίνδυνο, σκεπτόμενη ότι θα φταίει που μεγάλωσα, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τη συνέχεια. 

Και για όλα φταίει η Μαρία, που μου έβαλε την ιδέα να βγω απόψε.

Αντίο παρελθόν μου. Θα μου λείψεις :(

Επειδή θα μου λείψετε

Λοιπόν αγαπητοί μου, προκηρυχτήκαμε. Δίνω 26-27-28 Ιουνίου και 10-11-12 Ιουλίου. Και μετά τις 12/7 και γλώσσες. Οπότε σας χαιρετώ για τον επόμενο μήνα. Όχι ότι δεν θα μπαίνω, αλλά πιο περιορισμένα. Στείλτε όλη τη θετική σας ενέργεια! Σας αγαπώ πολύ - πολύ!

Υ.Γ.1 : Νίνα ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσουμε τις κούκλες. Βρήκα και το σαμάνο που θα κάνει βουντού στους αντιπάλους.

Υ.Γ. 2: Αύρα ανυπομονώ!

Επειδή ο επιμένων νικά;

"Πρώτη φορά είναι δύσκολα, μετά συνηθίζεις".

Χθες που έπινα καφέ στη στοά, ένας παππούς στάθηκε στο τραπέζι μας, με κοίταξε, μου πέταξε την ατάκα και συνέχισε το δρόμο του, χωρίς να επαναλάβει τη συμπεριφορά σε άλλα τραπέζια. Έμεινα να τον κοιτάζω να απομακρύνεται, ενώ σκεφτόμουν, γιατί κάτι που σε δυσκόλεψε την πρώτη φορά, πρέπει να το επαναλάβεις και να το συνηθίσεις ντε και καλά.

Ίσως γιατί "ο επιμένων νικά", που λέει κι η λαϊκή σοφία - αν κι εμένα μου κάνει κάτι σε λαϊκή ελπίδα και λαϊκή πίστη (που όλες μαζί γιορτάζουν με τη λαϊκή αγάπη). Ποιος βρέθηκε να πει αυτή την κουβέντα; @@ νικά! Απλά γίνεται εφαρμογή του νόμου των πιθανοτήτων. Όσες περισσότερες φορές δοκιμάζεις κάτι, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχεις να νικήσεις. Τόσες, όσες κι οι δοκιμές. Δεν σημαίνει ότι θα νικήσεις κιόλας. Αυτή η πρόταση, θα μπορούσε να είναι η αρχή του τζόγου. Θυμάστε και τη διαφήμιση;

"Κι αν σου κάτσει;"

Επειδή καλωσορίζω...

... τη φίλη Μαρία, που μπαίνει περιμένοντας την καινούρια ανάρτηση, αλλά Μαράκι στερέψαμε τελευταία. Οι λόγοι γνωστοί ;)

Σου επιτρέπω (κι επιβάλλω) να συμφωνείς μαζί μου, μιας και σπάνια ασπάζονται οι υπόλοιποι annanόφιλοι τις απόψεις μου. Μερσί μποκού.

Υ.Γ. Δε σε μουτζώνω, απλά τώρα γύρισε ;))