Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

Επειδή είμαι καχύποπτη

Πρόσφατα μου είπαν ότι είμαι συμπαθής κι η απάντηση βέβαια που θα έδινα είναι ότι φυσικά και συμφωνώ. Με αντιπαθούν μόνο όσοι με πλησιάζουν εξ αρχής κακοπροαίρετα. Είμαι από τα άτομα που ίσως επειδή δεν άκουσαν πολλά “μπράβο” στην παιδική τους ηλικία, παρά τις όποιες προσπάθειες προς τούτο, επιζητώ θετικά σχόλια και με στενοχωρούν αφάνταστα τα αρνητικά. Τις τελευταίες βδομάδες, μπορώ να θυμηθώ τόσα πολλά θετικά σχόλια, να φτάνουν πανταχόθεν, που έχω αρχίσει να ανησυχώ. Καλά λόγια για την εμφάνιση, την επαγγελματική εξέλιξη, το εκπληκτικό μυαλό, το χιούμορ, την καλοσύνη, τη συμπαράσταση, το ταλέντο. Κι ύστερα σκέφτομαι ότι δε μ' αρέσουν οι κολακίες. Ναι μεν καλά σχόλια, αλλά να τα εννοεί όποιος τα λέει. Δεν είμαι φαντασμένη και πιστεύω ότι μπορώ να ξεχωρίσω ποιος λέει κάτι επί σκοπώ. Ή μήπως όχι; Κι αυτός που σχολιάζει θετικά, γιατί το κάνει; Από εκτίμηση κι αγάπη, επειδή τα εννοεί ή επειδή καταλαβαίνει τι έχω ανάγκη να ακούσω κι απλά το λέει (έστω κι αν είναι πάλι από εκτίμηση κι αγάπη); Και τελικά, αν έχουν βάση όλα αυτά τα σχόλια – που ξέρω ότι έχουν – γιατί οι άνθρωποι τα κάνουν; Τόσο πολύ έχουν την ανάγκη να τα πουν, είναι τόσο καλόψυχοι ή τα εννοούν, αλλά τα λένε μόνο και μόνο επειδή προσδοκούν κάτι; Ίσως να μ' εκμεταλλευτούν ή ίσως να είναι τόσο ανασφαλείς και οι ίδιοι, που το κάνουν για να κερδίσουν τη συμπάθειά μου. Προβληματισμοί, προβληματισμοί, προβληματισμοί...

2 σχόλια:

  1. Όλα για κάποιο σκοπό γίνονται.
    Για όφελος συνήθως αλλά και για ζημία.
    Όποιος χαίρετε με τη χαρά σου, λέει καλά λόγια που έχουν αλήθειες ή μισές αλήθειες.
    Όποιος `χαίρετε` με τη λίπη σου, λέει άσχημα λόγια που έχουν αλήθειες ή μισές αλήθειες.
    Όποιος θέλει να σε `χειριστεί` σου λέει αυτά που θέλεις να ακούσεις.
    Οι ανασφάλειες είναι παράγοντας που διαχέεται παντού, και λειτουργεί αμφίδρομα.
    Υπάρχει μια πολυπλοκότητα κάτω από όλα αυτά.
    Η αλήθεια, πόσο αλήθεια (αντικειμενικά{?}}είναι.
    Η καλή πρόθεση, πόσο καλή (ως αποτέλεσμα) είναι?
    Η εσωτερική ισορροπία, και η αυτογνωσία είναι εφόδια που την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον την διαχειρίζονται με περισσότερη ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έλα μου ντε; Η αυτογνωσια όμως, δεν συνεπάγεται και ετερογνωσία (δεν ξέρω καν αν υπάρχει αυτή η λήξη!) Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τον σκοπό των άλλων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή