Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Τα στοιχειά

















Δοκίμασα της λήθης το νερό,

μα το στοιχειώσαν οι στιγμές μας.

Κι αντί να γιατρευτώ, αρρωσταίνω.

Κι όλο κλαίω για να φύγουν οι στιγμές από τα μάτια,

αλλά γεύομαι την πίκρα των δακρύων.

Κι όλο φτύνω για να φύγουν τα στοιχειά,

μα στον ανέμο εξατμίζονται και μένουν,

να ρουφώ με τ' οξυγόνο π' αναπνέω.


2.7.2009

Ν.Μ.Σ


3 σχόλια:

  1. Στιγμές,
    Κάθε ξόρκι, αγκάθι τις κάνει.
    Κάθε σταγόνα, τις στοιχειώνει
    Ώσπου οι νέες στιγμές αεράκι
    Θα στείλουν στάχτες και πίκρα δακρίων
    πολύτιμα πετράδια στο στέμμα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αχ καλέ μου Όλβιε!
    Μια τιάρα με πολύτιμα πετράδια, θα που πήγαινε νομίζω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θλίψης Βασίλισσα εγώ,
    με στέμμα στα μαλλιά μου
    πάνω στο θρόνο το χρυσό
    ζητώ παρηγοριά μου.

    Της στιγμής το ανωτέρω :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή