Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Επειδή αναρωτιέμαι




"Κόλαση είναι η απουσία τους"

Πες μου, σου έχει τύχει να βρίζεις κάποιον, να μη θέλεις να τον ξαναδείς ποτέ και να κλαις βλέποντας την ταινία που βλέπατε αγκαλιά; Να μην μπορείς να πλησιάσεις χιλιόμετρα από τον τόπο του και να τον γυροφέρνεις στο μυαλό σου; Να τον μισείς και παράλληλα να τον αγαπάς περισσότερο κι απ' τη ζωή σου; Σου έχει τύχει;
Αν όχι, κερνάω λικέρ και σίγουρα θα καταλάβεις τι εννοώ. Στην υγειά μας...


3 σχόλια:

  1. Το υπέροχο που το βρίσκεις, δεν καταλαβαίνω.
    Σήμερα κερνάω κόκκινο κρασί από Σιένα. Γλυκό το περίμενα, ξηρό μου βγήκε :/
    Άντε εβίβα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή