Επειδή διαβάζω λέμε

Τώρα που γνωρίζω και πέντε νομικά (μη γελάτε παρακαλώ) και διαβάζω για την καταδολίευση δανειστών και τη διάρρηξη, άρχισα να θυμάμαι τον πρώτο χρόνο στο Ίδρυμα.

Ενοχικές συμβάσεις έλεγε ο καθηγητής, σκεφτόταν η δικιά σου ότι οι συμβαλλόμενοι πρέπει να ένιωθαν ενοχές (που έλεγε κι η Θεοδοσία) που υπέγραφαν.

Αρραβώνας έλεγε ο καθηγητής, βέρες σκεφτόταν η δικιά σου.

Διάρρηξη ο καθηγητής, κουκούλες η δικιά σου.

Άλλα ντ΄άλλα, της Παρασκευής το γάλα. Κι άντε να πάρεις πτυχίο με τέτοιες ιδέες να σου μπαίνουν στο μυαλό. Μα κι αυτοί οι χριστιανοί, δεν έβρισκαν άλλους όρους; 

Πάντως το ενοχικό ακόμα στο στομάχι μου κάθεται. 

Επειδή ευχαριστώ

Να τελικά που κάτι αλλάζει. Τηλεφωνήματα, συναντήσεις, κολακευτικά λόγια. Ευτυχώς που κάποιοι εξωτερικεύουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Ευτυχώς που έχω φίλους, που δείχνουν εμπράκτως την εκτίμησή τους. 

Μόνο σήμερα, είχα μια καταπληκτική επαγγελματική πρόταση, που μου διασφαλίζει τα πρώτα χρόνια στη δουλειά (αν περάσω τις εξετάσεις με το καλό, που το καλό που μου θέλω είναι να τις περάσω) κι ένα μέιλ ενημέρωσης και συμπαράστασης. Ευχαριστώ που με σκέφτεστε και με νοιάζεστε.

Σας αγαπώ πολύ - πολύ κι όπως μπορώ θ' ανταποδίδω! Μerci :))    

Ξέρεις εσύ ;)

Επειδή κλίνω

Εγώ πληγώνω

εσύ πληγώνεις

αυτός πληγώνει

εμείς πληγώνουμε

εσείς πληγώνετε

αυτοί πληγώνουν.

Οι σκοποί και τα μέσα ποικίλλουν. Κι η πρόθεση επίσης. Άλλοι το κάνουν με δόλο κι άλλοι από αμέλεια. Το σίγουρο είναι ότι πληγώνουμε ανθρώπους που αγαπάμε και πληγωνόμαστε από αυτούς. Ίσως τελικά να έχουμε απλά μεγάλες προσδοκίες εμείς από αυτούς κι αυτοί από 'μας.

Επειδή τρομάζω

(Μες τη βδομάδα σκέφτηκα ότι ήρθε η ώρα να το ψοφίσω αυτό το μπλογκ. Ούτως ή άλλως οι αναρτήσεις και η διάθεση για νέες αναρτήσεις, μειώθηκαν δραματικά από το φθινόπωρο. Αλλά δεν τα πάω καλα με τις αποφάσεις. Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τις αποφάσεις. Και καλά ήταν στην ανήλικη ζωή μου, που τις έπαιρναν οι άλλοι για μένα και τώρα έχω κάποιον να κατηγορώ για τις συνέπειες. Αλλά τώρα ποιον να κατηγορήσω; Εμένα; 

Καλούμαι να πάρω μια απόφαση ζωής και το μόνο που καταφέρνω είναι να αγχώνομαι και να μην μπορώ να αποφασίσω. Κι έτσι είπα να πάρω τουλάχιστον μια απόφαση, που δεν θα μετανοιώσω αύριο και να κρατήσω αυτόν τον τόπο, έστω και προσωρινά. Κι έτσι λοιπόν, κάνω επί τούτου, την 3η ανάρτηση μες τη βδομάδα.)

Σήμερα με προβλημάτισαν τα μυστικά. Γνωρίζουμε τον κόσμο όπως μας συστήνεται. Αλλά ποιος δεν κρύβει μικρά μυστικά; Από αθώα μέχρι πολύ ένοχα. Όλοι. Αλλά με βλέμμα ευχαρίστου βλακείας, που λέει και κάποιος γνωστός, δεχόμαστε αυτό που βλέπουμε. Κι όταν μάθουμε αυτό το μικρό μυστικό, τι γίνεται; Γκρεμίζεται ο κόσμος μας κι ό,τι θεωρούσαμε δεδομένο στη ζωή μας;

Τρομάζω στη σκέψη της αποκάλυψης κάθε μυστικού που κουβαλούν οι άνθρωποι που αγαπώ. Τρομάζω στις αλλαγές των ανθρώπων και των καταστάσεων, που δεν μπορώ να ελέγξω. Τρομάζω στη συνειδητοποίηση της αγάπης μου προς άγνωστους ανθρώπους, που με τα χρόνια έγιναν οικογένεια. Τρομάζω με τις αντιδράσεις μου. Τρομάζω με τη στάση που δεν μπορώ να κρατήσω, με τις αποφάσεις που δεν μπορώ να πάρω. Κυρίως τρομάζω με τις συνέπειες. 

Αυτό.

Επειδή αχ!

Τα λιανοτράγουδα

(Από τον Μεγάλο Ερωτικό)

 

Στίχοι: Παραδοσιακό 

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

 

Απ' όλα τ' άστρα τ' ουρανού, ένα είναι που σου µοιάζει 

ένα που βγαίνει το πουρνό, όταν γλυκοχαράζει. 

Κυπαρισσάκι µου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει, 

που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις. 

 

Να 'χα το σύννεφο άλογο και τ' άστρι χαλινάρι 

το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχόµουν κάθε βράδυ. 

Αν µ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να µην ξυπνήσω, 

γιατί µε την αγάπη σου, ποθώ να ξεψυχήσω. 

 

Της θάλασσας τα κύµατα τρέχω και δεν τροµάζω 

κι όταν σε συλλογίζοµαι, τρέµω κι αναστενάζω. 

Τι να σου πω; Τι να µου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις, 

και την ψυχή και την καρδιά εσύ µου την ορίζεις. 

Να 'χα το σύννεφο άλογο και τ' άστρι χαλινάρι 

το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχόµουν κάθε βράδυ. 

Αν µ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να µην ξυπνήσω, 

γιατί µε την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. 

 

Εγώ είµ' εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιµώνω, 

καίγοµαι στάχτη γίνοµαι και πάλι ξανανιώνω. 

Σαν είν' η αγάπη µπιστική, παλιώνει, µηδέ λιώνει 

ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργώνει. 

 

Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι, 

χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι. 

Αν µ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να µην ξυπνήσω, 

γιατί µε την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. 

Ο μεγαλύτερος ύμνος στον Έρωτα. Η μεγαλύτερη αλήθεια ή το μεγαλύτερο ψέμα;

Επειδή μου τη δίνει

Ξέρεις τι μου τη δίνει; Η ωραιοποίηση των πάντων. Κυρίως των ανθρώπων. Είμαστε όλοι μεγάλα παιδιά, που γουστάρουμε να υποκρινόμαστε. Λες και είναι τόσο πολύ δύσκολο να το καταλάβουν οι άλλοι. Αναγνωρίζουν τα σημάδια, από τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ναι, έχω ελαττώματα! Κι αφού προσπάθησα να τ' αλλάξω και δεν τα κατάφερα, τα αποδέχτηκα ως κομμάτι αυτού του υπέροχου και μοναδικού annana. Έτσι είμαι. Κτητική, ζηλιάρα, δειλή, ματαιόδοξη, χαιρέκακη. 

Δε μ' αρέσει να κρύβομαι πίσω απ' το δάχτυλό μου, ούτε να προσποιούμαι. Αλλά βλέπεις, το marketing έχει εξελιχθεί σε επιστήμη και πλέον είσαι ό,τι δηλώσεις κι ό,τι πλασάρεις στον άλλο. Κι εκεί κάποιοι αφελείς την πατάνε. Ίσως επειδή δεν είναι ρεαλιστές, αλλά αιθεροβάμωνες που θέλουν να πιστεύουν σ' ένα κόσμο ιδανικά πλασμένο. Που θέλουν να πιστεύουν στα παραμύθια. Που θέλουν να πιστεύουν στα ψέματα των άλλων.

Από αφέλεια; Από αδυναμία; Από ανάγκη;

Λέω εγώ τώρα...

Επειδή διαπιστώνω

Και μέσα σ' όλα τα στραβά, να κι ένα καλό:

Με 1 ώρα διάβασμα, πήρα 7 στη νέα σχολή. Άσχετα αν το έμαθα 1,5 χρόνο μετά και αν είναι το μοναδικό μάθημα που έχω δώσει εδώ και 3 χρόνια που "σπουδάζω". Σε κανά χρόνο που θα το δω σοβαρά το θέμα, ίσως πάρω και πτυχίο με Άριστα. Μου φαίνεται απίστευτο που υπάρχουν και τέτοιες σχολές! Τουλάχιστον τα παιδάκια ζουν, δε φυτουκλιάζουν.

Τώρα καταλαβαίνω γιατί όλοι της πρώτης μου σχολής -γνωστής και ως "Το Ίδρυμα"- μηδενός εξαιρουμένου (με μόνη εξαίρεση την υποφαινόμενη κι αυτό παίζεται), είναι τόσο βαρεμένοι! 

Καλησπέρες :)

Επειδή κάποιος θέλει να τα δει ;)

Ζηλέψατε;

Επειδή χαίρομαι

Μ' αρέσουν οι εκπλήξεις.

Οι ευχάριστες με χαροποιούν κι οι δυσάρεστες τεστάρουν το μυαλό και το ένστικτό μου. Αυτό.

Επειδή με πήρε και με σήκωσε

Απορρυθμίστηκε λέει. Εμ βέβαια, τόσα νεύρα και τέτοιες εξάψεις που να φυτρώνει ιδρώτας σε όλο το κορμί μου από το πουθενά, 6 μήνες τώρα, δεν δικαιολογούνται. Φανταζόμουν ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δεν ήθελα άλλες εξετάσεις. Τις απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι. Μέχρι που με πήγαν σηκωτή, που λέει ο λόγος. Και βέβαια ο γιατρός που θα τις δει και θα ρυθμίσει τη δόση, κλεισμένος για τις επόμενες 2 βδομάδες. 

Ας περιμένουμε λοιπόν. Μήπως κάνουμε και τίποτα άλλο σ' αυτή τη ζωή; Τα 'χω ξαναπεί αυτά, ας μην επαναλαμβάνομαι.

Το γιατί απορρυθμίστηκε δεν καταλαβαίνω όμως. Άφησε πολλά κατάλοιπα το καλοκαίρι φαίνεται...

Και δεν θα συνεχίσω γιατί θα πάει το βρισίδι σύννεφο. 

Προσέξτε την υγεία σας. Την ψυχική κυρίως. 

Επειδή αμπελοφιλοσοφώ

Κι αφού το φιλοσόφησα το θέμα, κατέληξα στο ότι αφού οι σχέσεις είναι δούναι και λαβείν, ο καθένας δίνει ό,τι έχει σε περίσσευμα. Άλλος αγάπη, άλλος ψέμα, άλλος φροντίδα, άλλος κοροϊδία. Έτσι είναι τα πράγματα. Απλά. Μας αρέσει αυτό που μας δίνει ο άλλος; Το παίρνουμε. Δε μας αρέσει; Φεύγουμε και δεν κρατάμε και κακία. Αυτό είχε, αυτό έδωσε.

(η φωτο είναι άσχετη, αλλά την είδα και μ' άρεσε. Όπως όλα τα παράδοξα των σχέσεων)

Επειδή θα εκπλαγείτε!!

Με το νέο έτος, βγαίνει στο σινεμά μια απίστευτη ταινία, που παρόμοια δεν έχετε ξαναδεί! Δείτε με προσοχή όλο το trailer και πραγματικά σας εγγυώμαι ότι θα εκπλαγείτε!!!

http://en.tackfilm.se/?id=1262392011536RA28