Οι πληγές λένε, πονάνε όταν κρυώσουν. Εμένα κρυώνουν την τρίτη μέρα. Εσάς;
Τη στιγμή που το βιώνω, νοιώθω τσιμπήματα. Όταν τελειώνει, μούδιασμα. Την επόμενη μέρα προσπαθώ να εκλογικεύσω τα συναισθήματα που αρχίζουν να γεννιούνται. Την τρίτη μέρα, με κατακλύζουν. Κι εκεί καταλαβαίνω ότι έφτιαξα άλλη μια πληγή, να έχω να πορεύομαι.
Αν έχεις μαζέψει πολλές, ξεκίνα να κλείνεις κάποιες. Δεν αξίζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλιότερα δυσκολευόμουν πολύ να βιώσω τα συναισθήματα που προκαλούσαν οι πληγές μου και ξέρεις τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση, προσπαθείς να αποφύγεις κάτι και αυτό βρίσκει τον δρόμο του να σου χτυπήσει την πόρτα ξανά και ξανά. Κάποια στιγμή λοιπόν κατάλαβα ότι με αυτό τον τρόπο παρατείνω τον χρόνο της ίασης των πληγών μου και βέβαια μεγάλη ταλαιπωρία με μολύνσεις και πληγές πιο δίπλα και άστα! Τελευταία λοιπόν έφαγα ξανά τα μούτρα μου και αυτή τη φορά ένιωσα πολύ τον κίνδυνο. Για πρώτη φορά όμως αποφάσισα να το ζήσω όλο αυτό, το κλάμα μέχρι σκασμού βράδυ πρωί όπου σταθώ και όπου βρεθώ, τον πόνο της απώλειας, το άγχος του τώρα μόνη μου, την ανασφάλεια, την έλλειψη, την αποδοχή του σφάλματος αλλά και της μη λειτουργικότητας, την λύπη και την ματαίωση! Θες να σου πω το μετά? Ξαλάφρωσα, ελευθερώθηκα, πέρασε και είμαι καλύτερα, στάθηκα παλικάρι και για πρώτη φορά ήμουν δίπλα μου απόλυτα χωρίς όρους, αντιμετωπίζοντας όλο το πακέτο μέχρι να μπορώ να το διαχειριστώ ξανά. Τελικά κατάλαβα ότι ο χρόνος είναι σχετικός και αρκετές φορές εξαρτάται από μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί γλυκό γλυκό.
Παγώνουν, αλλα το χειρότερο είναι όταν λιώνει ο πάγος...πρόσπαθείς να τις επουλώσεις ξέροντας εξαρχείς οτι δεν θεραπεύονται και αυτό πονάει περισσότερο...μερικές πληγές δεν κλείνουν ποτέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήDoc ουλές υπάρχουν πολλές. Πληγή όμως μία! Σαν το Νουνού ένα πράγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήroundelακι μου, μια απ΄τα ίδια. Αλλά τώρα "δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο, για άλλα δάκρυα δεν έχω πια καιρό". Οι εξετάσεις κοντοζυγώνουν.
stolenblood καλώς μας ήρθες :) Όλες οι πληγές κλείνουν κάποτε. Απλά αφήνουν ουλές για να τις θυμάσαι.
Άσχημο πράγμα οι πληγές και οι ουλές που αφήνουν πίσω.. Αλλά αυτό που είπες στο τέλος είναι το πιο συμαντικό.. "...για να τις θυμάσαι." Κατά συνέπεια παίρνεις και το μάθημά σου.. Και κάποια στιγμή σταματούν οι τραυματισμοί. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ προσωπικά δε μετράω μέρες και ώρες, αλλά σίγουρα θέλω πάνω από τρεις κάθε φορά.. Γι' αυτό και είμαι πολύ προσεκτικός. Όσο μπορώ..
Γενικότερα όμως και εγώ πιστεύω πως ο χρόνος είναι λίγο σχετικός ανάλογα την κάθε περίπτωση και τον άνθρωπο.
Καλο ξημέρωμα! :)
Συνήθως παίρνει μια στιγμή να αντιληφθώ ότι θα με πονάει για πάντα... πέντε μέρες να αναθεωρήσω και να πω ότι μου είναι αδιάφορο, και άλλη μία στιγμή να καταλάβω ότι ΔΕΝ μου είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κάτι πληγές που αιμορραγούν χωρίς λογική... Όποτε αυτές το θυμούνται... Και καμιά φορά, για χάρη των παλιών καιρών, τις ανοιγεις επίτηδες, ξανά και ξανά, για να μη ξεχάσεις ποτέ πως ήταν.
Για πάντα.
Καλησπέρα
Περαστικά μας :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια είχα έκανε 17 χρόνια να φανεί... 5 για να μπορέσω να την κοιτάξω... στο χρόνο που είμαι τώρα νομίζω πως είμαι καλά μέχρι που άρχισα και να την συζητάω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σημάδι που άφησε, αν προλάβω πριν πεθάνω θα σου πω.
Για άλλες πληγές δεν ξέρω τι να πω έχω ανοσία δια βίου... αν χάσεις τα πάντα το λίγο πόσο μπορεί να σε πληγώσει...
πρέπει να ξαναβρείς τα πάντα και μετά κάτι μπορεί να γίνει.
Πονεμένος ακούγεσαι :(
ΑπάντησηΔιαγραφή