Όταν ήμουν πολύ μικρή, τότε που δεν ήξερα ακόμα να διαβάζω, λάτρευα εκείνο το μεγάλο άσπρο, γυαλιστερό βιβλίο με το παπάκι. Στις σελίδες του, διάφορα τοπία, με πολλά κίτρινα παπάκια κρυμμένα, κάτω από αντικείμενα, στις γωνίες κι όπου ήταν δύσκολο να εντοπιστεί από το παιδικό μάτι. Περισσότερο μου άρεσε το μεσαίο δισέλιδο, με τα παπάκια στην πόλη. Θυμάμαι ότι η πόλη φαινόταν γκρίζα, με ελάχιστες πολύχρωμες πινελιές, μίζερη, σκυθρωπή, με βαριά ατμόσφαιρα από τα καυσαέρια. Κι εκεί τα παπάκια ήταν πιο πολλά κι ήταν δύσκολο να τα βρεις όλα.
Μεγάλωσα. Ζω σε μια γκρίζα, με ελάχιστες πολύχρωμες πινελιές, μίζερη, σκυθρωπή, με βαριά ατμόσφαιρα από τα καυσαέρια πόλη κι η μόνη μου ελπίδα είναι ότι κάπου εκεί, κρυμμένος, υπάρχει αυτός ο κίτρινος, μικρός θησαυρός, που θα με κάνει να αναφωνήσω μ' ενθουσιασμό.
απαπαπαπαπαπαπαπα!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
ποιείτε την νήσσαν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμα βάλω ένα παπί κοντά στη σκηνή μου στο σύνταγμα, θα χαμογελάσεις λίγο;
ΑπάντησηΔιαγραφήαμέ :))
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταρχάς μου ήρθε αμέσως στο μυαλό εκείνο το γνωστό και μελαγχολικό τραγούδι "έχω ένα παπάκι...",που το έχει τραγουδήσει η Αλεξίου με τον Άσιμο - αν δεν κάνω λάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερον θυμήθηκα ότι είχα κάποτε ένα ζευγάρι πάπιες στο σπίτι,παίζαμε μαζί με την αδελφή μου μαζί τους και μια μέρα,ως δια μαγείας,εξαφανίστηκαν.Των μεγάλων τα μαγειρέματα,είναι να τα φοβάται κανείς...(γενικά και ειδικά).
έχω ένα παπάκι, που μου κάνει πα-πα-πα, το παπάκι πάει στην ποταμιά, τα παπάκια στη σειρά και πολλά άλλα. Υπάρχει κι ένα που λέει "πού 'ν' το, πού 'ν' το το δακτυλίδι (πες το και παπάκι), ψάξε, ψάξε δεν θα το βρεις..."
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ. πάπιες στο σπίτι;; στο μικρό σπίτι στο λειβάδι μεγάλωσες; Με ποια έχω την τιμή να ομιλώ; Τη Μαίρη ή τη Λώρα;
ήμουν πάντα με τη Λώρα,δεν ξέρω γιατί.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Μεγάλωσα στην επαρχία,τη δεκαετία του 70-80.