Επειδή είμαστε της ποιότητας (να διαβαστεί αλά Σημίτης)

Επειδή εξειδικευόμαστε

Σπουδάζεις κάτι και γίνεται ο τρόπος σκέψης σου τέτοιος. Είμαι νομικός τελεία. 

Πάντα κλωτσούσα στην ιδέα και κυρίως βλέποντας τα φυτά του Ιδρύματος και τους ψωνισμένους κουστουμάτους συναδέλφους. Με τα χρόνια το αποδέχτηκα, αφού το μυαλό μου άρχισε να σκέφτεται νομικά και μόνο.

Μου έλεγε ο αδεφός μου ένα ανέκδοτο, με κάποιον που ήθελε να πουλήσει (513 ΑΚ σκέφτηκα) έναν γάιδαρο κι έδωσε προκαταβολή (σκεφτόμουν αρραβώνα εγώ - καπάρο κοινώς) και μετά ο γάιδαρος ψόφησε (αδυναμία παροχής) κλπ, κλπ, κλπ...

Έβλεπα Παπακαλιάτη κι εκτός απ' το ότι χάζεψα από την τεχνική του, σηκώθηκα άρον - άρον κι άρχισα να ψάχνω στον ΑΚ, αν ο υιοθετημένος μπορεί να συνάψει γάμο με την ετεροθαλή αδερφή του.

Οι φίλοι με λένε "αρρωστάκι" και δεδομένου του κρυολογήματος - μπουκώματος της τελευταίας βδομάδας, μάλλον είμαι.

Τώρα έκλεισα το τηλ. προβληματισμένη. Επί 1,5 ώρα τσακωνόμουν, γιατί κάποιος αμφισβητούσε τις νομικές μου γνώσεις και την ερμηνεία των νόμων που του παρέθετα. Είχα συγχιστεί τόσο πολύ, που άρχισα να κατεβάζω βιβλία και να του διαβάζω. Σκεφτόμουν ότι αν ήταν εδώ ο Δάσκαλός μου, θα με καμάρωνε πολύ, αφού όπως υποστηρίζει, τα νομικά δεν είναι επιστήμη. Είναι α) να ξέρεις τί ψάχνεις, β) πού θα το βρεις και γ) γρήγορα. Κι αυτό έκανα :)

Όμως οι νομικές μου γνώσεις έπεσαν σε τοίχο. Κι εκεί άκουσα την ατάκα: "Δεν το πιστεύω ότι κατεβάζεις αμάσητο ό,τι σου σερβίρουν τα βιβλία. Αν όλοι ήταν σαν εσένα, θα κατοικούσαμε ακόμα στις σπηλιές".

(Καλύτερα θα 'ταν νομίζω. Ποιοι 14οι μισθοί, ποιες συντάξεις, ποιο ΔΝΤ;)

Με προβλημάτισε όμως. Τελικά, η εξειδικευμένη γνώση μας βάζει παρωπίδες;

Επειδή αμπεμπαμπλομ

Έχοντας πιει δυο ποτηράκια παραπάνω, ένα έχω να πω:

Άρες μάρες κουκουνάρες

 (...και της Παρασκευής το γάλα)

Αμπεμπαμπλομ του κιθε μπλομ μπλιμ μπλομ.

Αυτό.

κι επίσης κλείσαμε ένα χρόνο!

Σας αγαπώ πολύ - πολύ κι ευχαριστώ για την annanoανάγνωση :))

Επειδή κρύωσε

Οι πληγές λένε, πονάνε όταν κρυώσουν. Εμένα κρυώνουν την τρίτη μέρα. Εσάς;

Τη στιγμή που το βιώνω, νοιώθω τσιμπήματα. Όταν τελειώνει, μούδιασμα. Την επόμενη μέρα προσπαθώ να εκλογικεύσω τα συναισθήματα που αρχίζουν να γεννιούνται. Την τρίτη μέρα, με κατακλύζουν. Κι εκεί καταλαβαίνω ότι έφτιαξα άλλη μια πληγή, να έχω να πορεύομαι.

Επειδή κατάλαβα

Θυμάμαι να ακούω το τραγούδι, ένα ολόκληρο καλοκαίρι, σε κασέτα μέσα στο αυτοκίνητο, πηγαίνοντας για μπάνιο, στην ηλικία των 8 περίπου χρόνων (τώρα που το σκέφτομαι είναι από τα τραγούδια που άντεξαν στον χρόνο, αν σκεφτείς ότι έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε). Στη διαδρομή, άκουγα με προσοχή τους στίχους και προσπαθούσα να φτιάξω την ιστορία στο μυαλό μου. Άκρη δεν έβγαζα και ρωτούσα τους μεγαλύτερους: "Γιατί αφού θέλουν 2 άνθρωποι να είναι μαζί, ΠΡΕΠΕΙ να χωρίσουν και δεν μπορούν ούτε καν να βρίσκονται;". Η μοναδική απάντηση που είχε λογική, ήταν ότι ο ένας πεθαίνει· αλλά δεν με κάλυπτε.

Προσπαθούσα να λύσω το μυστήριο του Καρβέλα για χρόνια. 

Μετά απλά μεγάλωσα.

'Cos I' m in a matrix mood

Επειδή μαθαίνω ακόμα

Άκουσα κάπου, ότι ο μεγαλύτερος έρωτας είναι ο ανεκπλήρωτος. Και συμφώνησα. Ο λόγος είναι ότι όταν δεν έχει εκπληρωθεί, πλάθεται στον εγκέφαλό μας, ως το ιδανικό. Μέγα λάθος υποθέτω. Αλλά μόνο υποθέτω. 

Τί γίνεται όταν εκπληρωθεί αυτός ο έρωτας; Φαντάζομαι ότι τίθεται στη σωστή του θέση, η οποία κομματάκι δύσκολο να είναι η κορυφή. 

Τελικά, πρέπει αυτοί οι έρωτες να εκπληρώνονται ή είναι προτιμότερο να παραμένουν απωθημένα;

Υ.Γ. Κι όπως είχε πει κι ο φίλος μου, ο Βίκτωρ Ουγκώ: Είναι μαρτύριο για τον άντρα να του αντιστέκεται μια γυναίκα. Αλλά είναι ακόμη μεγαλύτερο μαρτύριο για μια γυναίκα να αντιστέκεται.

Επειδή...καλό μας Πάσχα!

Μα τι μέρα κι αυτή! Έκανα πλάκα σε δυο και γέλασα πολύ και μου έκαναν μια και κόντεψα να πάθω συγκοπή! Χιούμορ σου λένε μετά... Ελπίζω να είπατε αθώα ψεματάκια εσείς :)

Άντε παιδάκια, καλό μας μήνα και καλή Ανάσταση!